Betekenis van:
zonderling

zonderling
Zelfstandig naamwoord
  • iemand die los van de samenleving leeft en bevreemding opwekt
"Hij is altijd al een beetje een zonderling geweest, maar nu is het wel heel erg geworden."
zonderling
Bijvoeglijk naamwoord
  • afwijkend van wat gewoon en/of gangbaar is.
"zonderlinge vormen/gewoonten"
"een zonderlinge buurman"

Synoniemen

Hyperoniemen

zonderling
Bijvoeglijk naamwoord
  • bij alle anderen bevreemding opwekkend
"Hij maakte een zonderlinge indruk."