Betekenis van:
recalcitrant

recalcitrant
Bijvoeglijk naamwoord
  • onwillig, tegendraads, tegenstrevend, dwars
"De recalcitrante jongeman werd gedwongen om de taak te verrichten."
recalcitrant
Bijvoeglijk naamwoord
  • recalcitrant; weerspannig; rebellerend; opstandig; onwillig; weerspannig; onwillig; weerspannig; koppig
"een recalcitrante puber"

Synoniemen

Hyperoniemen