Betekenis van:
dissonant

dissonant
Bijvoeglijk naamwoord
  • vals
"dissonante klanken"
dissonant
Bijvoeglijk naamwoord
  • wanluidend.
"Dit laatste lied was meldenswaardig door zijn perfecte harmonie tussen de dissonante melodieën en het subtiel aanzwellende achtergrondkoor."
dissonant
Bijvoeglijk naamwoord
  • van muziek; vals
"dissonante klanken"

Synoniemen

dissonant
Zelfstandig naamwoord
  • een verzameling van niet-harmonierende klanken
"De muziek was bij momenten pijnlijk dissonant en loeihard."
dissonant
Zelfstandig naamwoord
  • een valse noot
"Het voorval bracht een dissonant in de algemene feestvreugde."